In juli 2019 belde ik aan bij dit toffe koppel Ellen en Bart. Ik reed naar het mooie Diest en nam een heleboel albums mee voor ons eerste kennismakingsgesprek aan huis (van corona was toen nog geen sprake). Het was een tof kennismakingsgesprek en het werd al snel duidelijk dat wij dé perfecte match waren. Twee maanden later spraken we af in de kruidtuin in Leuven voor een toffe koppelshoot van hun tweetjes, ideaal om elkaar nog beter te leren kennen en ideaal voor hen om mij en de camera gewend te raken.

Op 16 mei 2020 zou hun mooie huwelijk doorgaan, maarja, corona happened.. Ze besloten om hun huwelijk een jaar uit te stellen naar 14 mei 2021. Ondanks dat corona nog steeds een rol speelt in onze levens besloten ze om er die dag toch volledig voor te gaan, en jawadde, wat een topdag!

Gekleed met een dikke trui en regenjas was ik klaar voor de hevige regen die vanaf 14u voorspeld was. Het werd al snel duidelijk dat de regen plaats had gemaakt voor een heerlijk zonnetje en véél zweet. Met een select groepje van de dichtste familie spraken ze af in de kruidtuin van Leuven, ze kozen een rustig plekje uit en het werd een unieke ervaring voor zowel de familie als voor mijzelf. Lieve woorden en leuke anekdotes werden verteld door de familieleden en leuke vragenrondjes door het koppel zelf. Uiteindelijk werden de geloften en de ringen gewisseld en onder luid applaus van de familie (en de vele passanten) werden ze op dat eigenste moment man en vrouw.

Na de ceremonie besloten we om tussen de mooie bloemen van de blauwe regen familiefoto’s te maken om dan te eindigen met een leuke shoot van hun tweetjes. De kruidtuin stond in volle bloei, het leek wel een sprookje! Uiteraard zoals tijdens de shoot in 2019 wist ik dat Ellen en Bart graag eens zot doen. Zo stijve foto’s, nee daar houden zij niet van, en ik kan dat alleen maar toejuichen! Ze mochten hun van hun zotste kant tonen en ik heb van elke seconde genoten. Die twee, ja die zijn écht gemaakt voor elkaar!

We bleven helaas niet gespaard van de hevige regen. Op weg naar onze wagens, toen we afscheid namen, kregen we onverwachts een stortbui over ons heen. Als een verzopen kat reed ik met een lach op mijn gezicht naar huis. Wat was dit een mooie dag!